KUĆA PREDSTAVLJA PRIRODNI PRODUŽETAK OKOLNOG TERENA, ISKAZUJUĆI SVOJE PRISUSTVO KROZ NAJJEDNOSTAVNIJI OBLIK ZIDOVA IZRAĐENIH OD KAMENA, KAO IZRAZA LJUDSKE INTERVENCIJE
And he drew threads through the stones and brought forth schist from earth gut’s he fixed in place the wide stairs all around the hillside. There alone he laid
White marble fountains
Small pink coupolas
And tall perforated dovecotes
Virtue with its four right angles
And as he thought it beautiful to be in each other’s arms the big water filled with love.
“Genesis” in The Collected Poems of Odysseus Elytis; Translated by Jeffrey Carson and Nikos Sarris; Published by The John Hopkins University Press, 1997.
Kuća za odmor, koja raspolaže sa pet spavaćih soba i velikim dnevnim boravkom u centralnom delu. Smeštena je u mestu Kakapetra, na ostrvu Paros. Položaj kuće je orijentisan ka zapadu i omogućava panoramski pogled na zaliv Parikia i otvoreno more.
Kao inspiracija za arhitektonsko rešenje poslužili su zidovi izrađeni od suvog kamena i geološke formacije ovog područja, omogućivši kući da se neprimetno stopi s pejzažom, poput kamene strukture koja je u savršenoj harmoniji sa okolinom.
Za ovaj teren karakteristične su grupacije stena i izražene geološke formacije. Etimološki, naziv mesta – „Kakapetra“, vodi poreklo od izraza „hrapav kamen“ ili mesto karakteristično po izrazitoj koncentraciji kamena. Kameniti teren je u velikoj meri onemogućio poljoprivrednu obradu zemljišta, usled čega se ovi predeli mahom koriste za stočarstvo, omogućavajući da se stado sa lakoćom ogradi i zadrži izvan obradivih površina.
U takvom okruženju, kuća je poprimila obličje i izgrađena je od kamena koji se dobija iz lokalnih kamenoloma. Poprečni zidovi koji stoje naspram pogleda grade prolaze, ulazne stepenice, longitudinalne vidike i prostor za stanovanje.
Ovi zidovi oblikuju kuću koja se nadovezuje na sam pejzaž, okolinu i kamen. Dok se tradicionalni potporni zidovi „pezuli” prostiru paralelno sa topografijom i nagibom terena, zidovi objekta poniru u tlo, pa izviru iz njega i na taj način oblikuju životni prostor.
ODNOS ČOVEKA PREMA KAMENU, KAO I PRIRODI, ČINI OSNOVU ARHITEKTONSKOG REŠENJA. UTICAJ OSTAJE MINIMALAN, SLAVEĆI JEDINSTVENI PEJZAŽ KIKLADA
Ulaz se nalazi na istočnoj strani parcele, na njenom najuzvišenijem delu. Postavljanjem poprečnih zidova u objektu koji presecaju prostor, na zapadnoj strani se formira unutrašnje dvorište koje zaklanja spavaću sobu i omogućava privatnost.
Krovna ploča, izrađena od vidljivog betona, naslanja se na kamene zidove i štiti prostor za stanovanje. Kamen, pejzaž, prožimaju enterijer kuće, a zatim se okreću u pravcu pogleda i mora.
Prostrana pergola, u produžetku betonskog krova, spaja unutrašnjost i eksterijer, objedinjujući kamen, dnevni boravak, dvorište, pogled i more u jedinstvenu celinu.
KAO INSPIRACIJA ZA ARHITEKTONSKO REŠENJE POSLUŽILI SU ZIDOVI IZRAĐENI OD SUVOG KAMENA I GEOLOŠKE FORMACIJE OVOG PODRUČJA, OMOGUĆIVŠI KUĆI DA SE NEPRIMETNO STOPI S PEJZAŽOM, POPUT KAMENE STRUKTURE KOJA JE U SAVRŠENOJ HARMONIJI SA OKOLINOM
Površina krova dodatno je nadopunjena nasipanjem zemljišta pogodnog za sadnju biljaka, čime je omogućeno da lokalna flora nastavi da se proteže niz padinu, kroz objekat i preko njega. Povezanost u prostoru, sled dešavanja, oblikuju savremeno iskustvo stanovanja.
Ovaj objekat, kao materijalna celina, poprima sekundarni značaj u odnosu na kretanje, protok, prolaze i prostor koji je izgrađen za ljudsko stanovanje. Kuća predstavlja prirodni produžetak okolnog terena, iskazujući svoje prisustvo kroz najjednostavniji oblik zidova izrađenih od kamena, kao izraza ljudske intervencije.
Zidovi kuće, koji se protežu preko parcele, pozivaju njene stanare da joj pristupe iz različitih tačaka, zanemarujući konvencionalne prilaze koji su tipični za jedan ruralni, stambeni objekat.
Ovakva arhitektura, zahvaljujući skromnosti u pristupu i odnosu punom poštovanja, ne definiše jasno prostor već proširuje njegove granice, ne želeći da zaseni suvo, kamenito okruženje. Odnos čoveka prema kamenu, kao i prirodi, čini osnovu ovog arhitektonskog rešenja. Uticaj ostaje minimalan, slaveći jedinstveni pejzaž Kiklada.
Grčki Nobelovac, pesnik Odisej Eliti, u svojoj pesmi „Postanje“ dubokoumno proučava nastanak sveta, posebno grčkog pejzaža. Počinje tvrdnjom da je izvor života svetlost koja preplavljuje grčki arhipelag. Iznoseći kosmogoniju, govori o kamenu, iz kojeg je ovo delo ljudskih ruku, konkrento, i crpelo inspiraciju. Svetost ovog mesta, koje obuhvata hiljade godina civilizacije, vodi arhitektonsku intervenciju, namećući skroman, ali istovremeno iskren pristup Pejzažu, kroz ličnu interpretaciju.//
ek Yiorgos
Za više ovakvih vesti, posetite stranicu arhitektura.
