ZELENI ZID UNUTAR IAE (INTERANACIONALNI AERODROM U EDMONTONU) PREDSTAVLJA JEDAN OD NAJVEĆIH ZELENIH ZIDOVA U KANADI I JEDAN OD NAJVEĆIH UNUTAR AERODROMA U SVETU. GLAVNI CENTRALNI ZELENI ZID ZAUZIMA POVRŠINU OD 105 M², A SA NJEGOVE LEVE I DESNE STRANE NALAZE SE DVA MANJA ZELENA ZIDA, POVRŠINE 15 M² I 13 M².
Boje, šare i teksture nisu dobijene bojama, već sadnjom 32 biljne vrste u broju od preko 8.000 biljaka. Dizajn za centr alni zeleni zid radio je Majk Vajnmaster, glavni dizajner kompanije “Green Over Grey”, a inspiracija su mu bili cirusni oblaci. Formacije oblaka navode ljude da sanjaju i misle na putovanja, što se savršeno uklapa sa aerodromom. Oblici na zidu koloritno su uređeni tako da istaknu te formacije oblaka i u tu svrhu korišćene su uglavnom biljke male do srednje veličine, i par većih poput Shefflera actinophylla iz Papue Nove Gvineje, Philodendron bipinnatifidum iz Brazila, Monstera deliciosa iz Centralne Amerike i Platycerium bifurcatum iz Indonezije. Formacije oblaka predstavljene su pomoću biljke Chlorophytum comosum “Variegata”, koja ima dugačke svetlozelene listove sa belom prugom po sredini. Cvetovi se javljaju na vrhovima izdanaka i izgledaju kao da su posuti po listovima, što daje veoma interesantan utisak tokom perioda cvetanja.
Za manje zidove dizajn je urađen na osnovu slika poznatih kanadskih umetnika, Emili Kar i Donalda Flatera , na koje je dosta uticao rad “Grupe sedam”. “Grupa sedam” je najpoznatija po svojim slikama inspirisanim kanadskim pejzažima i inicirala je prvi veliki pokret kanadske nacionalne umetnosti. Dizajn biljaka se poklapa sa originalima koliko je to moguće. Vrste su posađene po šari, ali kako one rastu i sazrevaju, slika će poprimati drugačiji izgled, a zeleno remek delo će se uvek iznova menjati. Za stvaranje šara izabrane su biljke male do srednje veličine, poput Asparagus plumosus koja potiče iz Južne Afrike i predstavlja pravi odmor za oči. Takođe, korišćene su i vrste poput Epopremnum aureum “Neon” koje se ističu svojom žutom bojom, i one iz roda Bromelija (Nidularium i Vriesea) koje se izdvajaju svojom jedinstvenom lepotom.
Izabrane biljke uglavnom su epifite, koje rastu na podlogama koje nemaju zemljište. U prirodi se obično javljaju na sloju mahovine na liticama pored vodopada ili na granama drveća. Pre postavljanja na zid koji je u potpunosti napravljen od recikliranih materijala, sva zemlja sa biljaka je uklonjena, kako bi se omogućio hidroponski način uzgajanja. Za zalivanje je ugrađen sistem kap po kap, kako bi svaka biljka dobila dovoljnu količinu vode. Zalivanje se obavlja automatski, par minuta na dan. Ne postoje ograničenja za razvoj korenja biljaka, koje može slobodno da raste bilo gde na zidu. Biljke, naročito veće žbunje, vremenom će oformiti snažan koren unutar strukture zelenog zida, što će čitav sistem učiniti jačim.
DIZAJN ZA CENTRALNI ZELENI ZID RADIO JE MAJK VAJNMAJSTER,
GLAVNI DIZAJNER KOMPANIJE “GRIN OVER GREJ”, A INSPIRACIJA SU MU BILICIRUSNI OBLACI. FORMACIJE OBLAKA NAVODE LJUDE DA SANJAJU I MISLE NA PUTOVANJA, ŠTO SE SAVRŠENO UKLAPA SA AERODROMOM.
Za održavanje zelenog zida potrebna je hidraulična platforma koja omogućava pristup zidu da bi se moglo vršiti potkresivanje biljaka i uklanjanje cvetova. //ek MIKE WEINMASTER – Više u EKO KUĆI No 04
