OSTRVO LEFKADA JE JEDNO OD SEDAM VEĆIH OSTRVA U JONSKOM MORU, NAJPOZNATIJE PO TIRKIZNOM MORU I BELIM STENAMA, PO KOJIMA JE I DOBILA IME. PUT DO OSTRVA LEFKADA JE NEOBIČAN. ZAHVALJUJUĆI SVOM POLOŽAJU, ODNOSNO BLIZINI KOPNA, LEFKADA JE JEDINO OSTRVO U GRČKOJ DO KOGA SE MOŽE DOĆI AUTOMOBILOM, BEZ VOŽNJE TRAJEKOM. POVEZANA JE SA KOPNOM 50 METARA DUGIM MOSTOM KOJI SE NA SVAKIH SAT VREMENA OTVARA KAKO BI PROPUSTIO BRODOVE. NA PUTU DO LEFKADE PROLAZI SE I KROZ PODVODNI TUNEL PREVEZA – AKTIO, ŠTO JE POSEBAN DOŽIVLJAJ. POSLEDNJIH GODINA, OVO OSTRVO BELIH STENA PRIVLAČI SVE VEĆI BROJ TURISTA, POSEBNO ONE KOJI VOLE AKTIVAN ODMOR I ISTRAŽIVANJE.
Lefkada je omiljena je destinacija u Grčkoj, a u poslednjih desetak godina sve više je posećuju i turisti iz Srbije. Razloga za to ima na pretek, ali ipak će se ovde najviše pronaći ljubitelji prirodnih lepota – kristalno bistrog mora i divljih mediteranskih pejzaža. Ukupne površine 336 km2, Lefkada je četvrto po veličini jonsko ostrvo. Iako po raznovrsnosti i količini sadržaja možda malo zaostaje za poznatijim i većim jonskim ostrvima, Zakintosom, Kefalonijom i Krfom, Lefkada nudi dovoljno atrakcija za višednevni boravak, i što je najvažnije – nikoga neće ostaviti ravnodušnim.
ISTORIJA
Istorija Lefkade (grčki: Λευκάδα, bela stena) mutna je i maglovita. Iako, po svemu sudeći, seže do antičkih vremena, verodostojnih istorijskih podataka praktično nema sve do srednjeg veka. Ono što se zasigurno zna jeste da je Lefkada tokom Peloponeskog rata bila u savezu sa Spartom, ali se sa druge strane ne zna pouzdano da li se pod antičkom Lefkadom podrazumeva ostrvo koje danas nosi to ime. Neki arheolozi čak tvrde da današnja Lefkada zapravo predstavlja Itaku iz Homerove Ilijade.
Prema legendi, antička pesnikinja Sapfo, najviše poznata po otvorenoj sklonosti ka istom polu budući da je njena u ono vreme mnogo hvaljena poezija, kasnije izgubljena, okončala je svoj život skočivši sa litice najjužnijeg rta na ostrvu.
U XIII veku ostrvo nosi ime Santa Maura po vizantijskoj tvrđavi čije se zidine i danas nalaze nadomak glavnog grada Lefkasa. Sredinom XIV veka, u vreme najvećeg uspona carstva Dušana Silnog, ovo je bio jedan od retkih nepokorenih delova današnje Grčke, ali su ostrvo stotinak godina kasnije ipak osvojili Turci.
Dva veka potom preuzimaju ga Mlečani, a sredinom XIX veka priključuje se savremenoj Grčkoj. Nažalost, sačuvanih spomenika iz svih ovih istorijskih razdoblja praktično nema, najviše zahvaljujući jakim seizmičkim aktivnostima koje i danas potresaju ostrvo s vremena na vreme.
ARHITEKTURA
Česti zemljotresi uslovili su da se arhitektura Lefkade razvija u smeru stabilnosti i izdržljivosti na uštrb upečatljivih vizuelnih kvaliteta. Naselja su klasičnog mediteranskog tipa, sa lavirintima uskih i izlomljenih ulica, ali nekako lišena šarma koji poseduju slični gradovi grčkog primorja. Po običaju, crkveni spomenici su obrađeni bogatije od kuća za stanovanje, ali i dalje prilično svedeno i skromno.
Glavni grad nosi isto ime kao i ostrvo, Lefkada ili Lefkas, i sa oko trinaest hiljada stanovnika jedina je prava urbana sredina na ostrvu. Ostala naselja su ili ruralnog tipa (obično u unutrašnjosti), ili tipično turistička, sa kafićima, restoranima i prodavnicama suvenira načičkanim duž priobalnih magistrala. Turisti koji iz Srbije putuju u agencijskim aranžmanima obično su smešteni u mestu Nidri, najvećem naselju na istočnoj obali, koje nudi široku lepezu sadržaja, dok je zapadna strana ostrva rezervisana za ljubitelje opuštenijeg i mirnijeg odmora.// Više u EKO KUĆI No28
Ostvo Madouri nalazi se uz Lefkadu.
Plaža Porto Kaciki
Plaža Agiofili
