Neprolazna lepota kamena
Odnos čoveka prema kamenu, kao i prirodi, čini osnovu ovog arhitektonskog rešenja. Uticaj ostaje minimalan, slaveći jedinstveni pejzaž Kiklada
Kamen, more i maslina
VILA MASLINA, SAVREMENO ARHITEKTONSKO DELO UOKVIRENO IDILIČNOM PRIRODOM, SUPTILNO SE UKLAPA U PREDEO TEŽEĆI OSTVARENJU ORGANSKE POVEZANOSTI SA PEJZAŽEM KAKO KROZ VOLUMEN TAKO I IGROM ODNOSA INTROVERTNO/EKSTROVERTNO, SAKRIVENO/IZLOŽENO. ONA NA SOFISTICIRAN NAČIN OBJEDINJUJE PRIRODU, SAVREMENU ARHITEKTURU I TRADICIJU I NUDI NAGLAŠENU SLIKOVITOST I OTUĐENOST OD BUČNE CIVILIZACIJE.
Olive House je projektovana kao porodična vila na ostrvu Pag u Hrvatskoj. Ova neverovatna kuća dualiteta i kontrasta sjajan je primer savremenog dizajna zgusnutog u bogat zeleni okoliš uz samu obalu mora. Primeren odnos prema lokalnom kontekstu od osnovne ideje do detalja ono je što kuću čini jedinstvenom.
NADOVEZIVANJE NA LOKALNI KONTEKST
Ova kuća svojim ukupnim arhitektonskim izrazom pomera granice ustaljenih načina delovanja i uvođenja savremene arhitektonske intervencije u postojeće okruzenje i tradiciju. Arhitekti su iskoristili i istakli sve kvalitete lokacije kao što su južna orijentacija zemljišta, pogled na more, blaga mediteranska klima, paško nasleđe gradnje kamenom, tradicija upotrebe drvene građe i autohtona dalmatinska flora.
UVOĐENJE PRIRODE U PROSTOR
Kompaktna i zatvorena opna skriva u svojoj unutrašnjosti stakleni atrijum u kojem raste maslina. Atrijum predstavlja srce kuće, mesto gde nestaje granica između unutrašnjeg i spoljašnjeg. Uključivanje flore u sami dizajn doprinosi osecaju harmonije i predstavlja vrhunac potrage arhitekata za idealnim spojem prirodnog i izgrađenog. Krov kuće je ravan, ozelenjen sa osam vrsti seduma različitih boja i doba cvetanja. Značajan aspekt projekta čini parterno uređenje koje je tretirano kao integralni deo kuće. Oblikovana je nova topografija parcele. Terase mediteranskog vrta zidane crvenim paškim parparotom penju se na nivo od 19 metara iznad mora odakle se pruža izvanredan pogled. Osim crvenih parparot zidova, doživljaju objekta kao sinteze arhitekture i prirode doprinose i drvene palube, bele betonske ploče velikog formata i površine pokrivene autohtonim biljnim vrstama.
LAKOĆA I OTVORENOST AMBIJENTA
U funkcionalnom smislu primenjen je koncept fluidnosti prostora, koji rezultira otvorenošću i adaptibilnošću ambijenta. U gornjoj etaži oko atrijuma smešteni su osnovni stambeni sadržaji-prema padini kuhinja sa trpezarijom, terasa i letnja kuhinja, a prema moru dnevni boravak sa lebdećom drvenom palubom. Hodnik oko atrijuma je glavna kućna komunikacija na koju se vežu ulazni sklop, stepenište, radna soba i garaža kao i tri spavaće sobe sa kupatilima. U donjoj etaži su smešteni dodatni sadržaji – vinoteka, tehnički prostor , wellness i teretana.
Fleksibilnost prostora, osim u organizacionoj šemi, ogleda se i u sistemu klizećih drvenih žaluzina koje omogućavaju promenu ambijenta i unose dinamiku i vedrinu. Pozicioniranjem atrijuma kao centralnog elementa, načinom povezanosti sa svim ostalim prostorijama i višesmernim rasprostiranjem vizura prema spoljašnjosti, poštuje se princip negovanja mirnog porodičnog života, pa je atmosfera kojim odiše ova kuća svedena i ozbiljna, a istovremeno umirujuća.// ek VESNA FILIMONOVIĆ – Više u EKO KUĆI No16
Atrijum u kome raste maslina predstavlja srce kuće, mesto gde nestaje granica između unutrašnjeg i spoljašnjeg.
Fleksibilnost prostora, osim u organizacionoj šemi, ogleda se i u sistemu klizećih drvenih žaluzina koje omogućavaju promenu ambijenta i unose vedrinu.
U sedlu prirode
PROJEKAT ALONI HOUSE PREDSTAVLJA JEDINSTVEN REZULTAT STUDIOZNOG ISTRAŽIVANJA TOPOGRAFIJE I ISTORIJSKOG NASLEĐA LOKALITETA. NASTAO KAO INSPIRACIJA IZ PRIRODE, TEŽEĆI DA SE STO MANJE NAMETNE U AMBIJENTU, SVOJOM ARHITEKTUROM ON JE U POTPUNOSTI PODREĐEN PRIRODI I NJENIM ZAKONITOSTIMA
Kuća Aloni izrasla je u udolini između dva uzvišenja u brdovitoj regiji na ostrvu Antiparos u Kikladskom arhipelagu (Grčka). Po svojoj graditeljskoj koncepciji, ona pripada podzemnoj arhitekturi, ali je mnogo više od toga. Njene površine i volumeni oponašaju forme okolnog terena, nastavljajući ono što je započela Priroda. U isto vreme, istorijat razvoja poljoprivrede, kao ključne delatnosti ovog ostrva, utkan je na vrlo osoben način u koncept projekta. U tom smislu, objekat je i svedočanstvo istorijskog razvoja, ali i najsavremeniji korak u nastavku tog istorijskog iskustva.
Glavni metod kultivisanja zemljišta tokom istorije u ovom regionu bio je formiranje terasa. Na taj način se od neiskoristljivog strmog područja dobijalo ravno zemljište pogodno za sadnju svih kultura. Terase su formirane pomoću tzv. “suvih zidova”, odnosno vertikalnih površina dobijenih slaganjem neobrađenih masa kamena uz veznice od blata.Ti delovi od blata su vremenom iščezavali ispiranjem vodom, a ostajale su samo solidne i živopisne površine od kamena. Kamen je bio najrasprostranjeniji građevinski materijal na ostrvu, pa se na taj način on samo premeštao iz jedne uloge u prirodi u drugu, uz promišljenu intervenciju ljudske ruke i oka. Nizovi ovakvih terasa davali su ostrvu novu sliku, likovno bogatiju, u svakom smislu praktičniju, ali povrh svega – kultivisaniju. Njima je čovek pripitomio divlju prirodu ostrva ne izlazeći iz okvira same Prirode i njenih zakona. Danas smo svedoci ponovne metamorfoze ostrva. Preoblikovanje terena se vrši ponovo, ali je taj proces ovoga puta uslovljen potpuno drugačijim ciljevima – intenzivnim razvojem turizma i potrebom za izgradnjom kuća za odmor.
Sredstvo je ostalo isto – kameni zidovi kojima se dobijaju kaskadne terase sa platoima pogodnim za jednostavnu i brzu arhitektonsku izgradnju. Lokacija porodične kuće za odmor Aloni najslikovitije bi se mogla opisati kao sedlo između dve padine. Pravac sever-jug upire se između ta dva brda, dok se u osi istok-zapad, na kojoj prirodno opada kota terena, otvaraju impresivne vizure na more. Dva duga kamena zida, koja snažno asociraju na zidove nekadašnjih terasa, flankiraju padine, premošćavajući ih i povezujući, i omogućavaju da se kuća smesti u prostor između njih. Na taj način zadržan je kontinuitet pejzaža koji postoji, koji teče iznad kuće. Ova u suštini vrlo jednostavna koncepcija potire ivice i granice kuće, čineći da njena masa ostane neprimetna u okviru šireg horizonta ostrva.
Kuća Aloni izrasla je u udolini između dva uzvišenja u brdovitoj regiji na ostrvu Antiparos u Kikladskom arhipelagu (Grčka). Po svojoj graditeljskoj koncepciji, ona pripada podzemnoj arhitekturi, ali je mnogo više od toga. Njene površine i volumeni oponašaju forme okolnog terena, nastavljajući ono što je započela Priroda. U isto vreme, istorijat razvoja poljoprivrede, kao ključne delatnosti ovog ostrva, utkan je na vrlo osoben način u koncept projekta. U tom smislu, objekat je i svedočanstvo istorijskog razvoja, ali i najsavremeniji korak u nastavku tog istorijskog iskustva.
PO SVOJOJ GRADITELJSKOJ KONCEPCIJI, OBJEKAT PRIPADA PODZEMNOJ ARHITEKTURI, ALI JE MNOGO VIŠE OD TOGA. NJEGOVE POVRŠINE I VOLUMENI OPONAŠAJU FORME OKOLNOG TERENA, NASTAVLJAJUĆI ONO ŠTO JE ZAPOČELA PRIRODA.
Postojanje kuće u ambijentu se otkriva uvođenjem četiri dvorišta koja usecaju kuću. Po jedno dvorište postoji na svakoj od četiri strane, i sva se međusobno razlikuju po formi i koncepciji – dva su atrijumskog, a dva poluotvorenog tipa. Kada se ima u vidu da se radi o podzemnom objektu, jasno je da su ovi prostori od najvitalnijeg značaja za kuću. Osim što uvode autentičnu prirodu u prostor kuće, oni je snabdevaju i neophodnom svetlošću i vizurama.//ek Mare Janakova Grujić
– Više u EKO KUĆI No13
Nekada je primarna delatnost na ostrvu bila poljoprivreda, a danas je to turizam koji zahteva ubrzanu izgradnju kuća za odmor.
Vrt Little Venice
U DIZAJNU OVOG MODERNOG VRTA PREOVLAĐUJU PRIRODNI ELEMENTI – VODA, KAMEN I DRVO, DOK DETALJI PADAJU U DRUGI PLAN, KAKO BI TRUD OKO NJEGOVOG ODRŽAVANJA BIO SVEDEN NA MINIMUM.
U vreme kada u velikim gradovima ostaje sve manje mesta za prirodu, koja biva potisnuta ka ivicama grada, kuće sa vrtom, pa i onim najmanjim, sve više dobijaju na ceni. Bašte u gradovima predstavljaju mesta u kojima njihovi vlasnici mogu da se razonode i opuste, i bar na kratko pobegnu od užurbanog gradskog života. Problem vrtova u gradu je nedostatak privatnosti, jer su često okruženi kućama i zgradama, pa vlasnici i dizajneri moraju da nađu adekvatan način da stvore prostore zaklonjene od pogleda. Pored toga, okolne zgrade bacaju senku na vrt, što znatno ograničava izbor biljaka za sadnju. Zato je prilikom planiranja vrta u gradu potrebno obratiti pažnju na mikro-uslove sredine koji vladaju na datoj lokaciji, kako bi vrt bio funkcionalan duži niz godina.
Vrt Liitle Venice smešten je u prestižnom delu Londona, a njegovo preuređenje radila je pejzažni arhitekta Kejt Guld iz Engleske. Klijent je šestočlana porodica poreklom iz Egipta, čija je želja bila da se kreira moderan vrt sa motivima Egipta, koji bi bio pogodan za porodična okupljanja, naročito leti.Vrt Liitle Venice smešten je u prestižnom delu Londona, a njegovo preuređenje radila je pejzažni arhitekta Kejt Guld iz Engleske. Klijent je šestočlana porodica poreklom iz Egipta, čija je želja bila da se kreira moderan vrt sa motivima Egipta, koji bi bio pogodan za porodična okupljanja, naročito leti.
Dobro osvetljenje bilo je glavni zahtev vlasnika, kako bi bašta mogla da se koristi i tokom večeri.
Vrt je podignut pre 25 godina, i pre ponovnog uređenja izgledao je veoma zapušteno, a čitav sadržaj izgubio je smisao. Najveći problem vrta Little Venice predstavljala je narušena privatnost, kao i kod svih urbanih bašti u gusto izgrađenim delovima grada. Postojeća vegetacija bila je u veoma lošem stanju i loše isplanirana, tako da su zadržana samo dva stabla bele breze…
Jednom svojom stranom vrt je prislonjen uz objekat, dok su ostale strane ograđene zidovima, pa je pristup vrtu moguć jedino prolaskom kroz kuću. Kako bi se obezbedila privatnost, zidovi su podignuti za pola metra, a zatim su na njih postavljene drvene pregrade od kedra. U žardinjere postavljene uza zidove posađene su specijalno orezane japanske kaline (Ligustrum japonicum) sa krošnjama koje počinju u nivou vrha zidova, čime se još više povećava intimnost prostora.//ek ALEKSANDRA RADINOVIĆ – Više u EKO KUĆI No09
