Rezidencija Eli Saba
BEG OD UŽURBANOG NAČINA ŽIVOTA U PLANINE KOJE ODIŠU LEKOVITOŠĆU SPOKOJNOG PEJZAŽA. SAVREMENO UREĐEN VRT ZA MIRAN ODMOR I NEZABORAVNA OKUPLJANJA, KOJI ČINI DA SE ARHITEKTURA KUĆE I ENTERIJER STAPA SA OKOLNIM PREDELOM.
Idejno rešenje u kome vlada savršen sklad između prirodnog i onoga što je čovek napravio, i pravi primer kako nas jednostavnost dizajna može ostaviti bez daha. Ovako se ukratko može dočarati vrt koji je radio cenjeni pejzažni arhitekta Vladimir Đurović za čuvenog modnog dizajnera visoke mode Eli Saba (Elie Saab). Kuća je smeštena u planinskom predelu Fakra, jednom od prvih skijaških centara nedaleko od Bejruta, i predstavlja mesto za porodična okupljanja i privatne zabave. Vrt je projektovan tako da može da izdrži jake nanose snega, koji na nadmorskoj visini od 2000 m zimi dostignu i do 5m. Parcela zauzima 1850 m², a dizajn vrta zasniva se na četiri prostorne celine: prilazni deo kuće, gornja terasa, bašte sa bočnih strana kuće, i donja glavna terasa.
Obeležje prilaznog dela predstavlja ogromna konstrukcija koja uokviruje ulazna vrata i čini ih monumentalnim. Međutim, pored umetničkog doživljaja ova konstrukcija služi i za sprečavaje nanosa snega zimi. Veliki hrastovi koji se nalaze u prilaznom delu odlično uokviruju kuću i omogućavaju privatnost. Kako bi se postigla povezanost kuće sa pejzažom, prostorije dnevnog boravka i gornja terasa popločane su istim prirodnim kamenom. Između kamenih ploča na terasi posađene su uzane trake trave, i kako zalazimo dublje u vrt one postaju sve šire i stvara se utisak da ploče lagano nestaju u prirodi. Ograde terasa namerno su spuštene i preuređene u deo za sedenje i široke leje za sadnju, kako bi omogućile nesmetan pogled na predivan planinski pejzaž.
Bočna bašta, odnosno šumarak srebrnog javora (Acer saccharinum), pruža osećaj mirnoće i privatnosti, delujući poput pregrade između kuće i glavnog puta. Donja terasa predstavlja srce projekta i vidikovac ka planinama. Nju čine dva jednostavna pravougaonika, jedan u vidu bazena poput vodenog ogledala, a drugi u vidu ravne terase sa dva udubljena dela za sedenje. Vidno polje onih koji sede izjednačeno je sa vodenom površinom, i čini se kao da se tačno iznad nje izdižu nepregledne planine. U tom delu su i dve ploče ispunjene šljunkom, koje nisu postavljenje samo radi dekoracije, već se tokom noći menjaju u sjajne plamenove koje stvaraju topliji ambijent i zagrevaju prostor tokom svežih večeri.
Obeležje prilaznog dela predstavlja ogromna konstrukcija koja uokviruje ulazna vrata i čini ih monumentalnim. Pored umetničkog doživljaja ova konstrukcija služi i za sprečavaje nanosa snega zimi. Veliki hrastovi koji se nalaze u prilaznom delu odlično uokviruju kuću i omogućavaju privatnost.
U DIZAJNU PREOVLAĐUJE SMIRENOST ZBOG PRIMENE LINIJSKIH FORMI I PRAVILNIH OBLIKA.
Osećaj jednostavnosti i smirenosti postignut je ponavljanjem materijala i određenih paleta boja biljaka. Tako je spoljašnji prostor u potpunosti urađen od jedne vrste lokalnog kamena Kour (vrsta krečnjaka), ali čija se tekstura na određenim mestima u vrtu razlikuje. Zelenilo na donjoj terasi svedeno je na minimum, i čini ga jedan red belih breza duž ograde. U čitavom dizajnu preovlađuje smirenost zbog primene linijskih formi i pravilnih oblika. Pored toga, vidi se da je arhitekta namerno koristio lokalne materijale i biljke, kako se ne bi izgubio osećaj pripadnosti okolnom predelu.//ekVLADIMIR ĐUROVIĆ BIRO ZA PEJZAŽNU ARHITEKTURU – Više u EKO KUĆI No04
Bazeni
DA LI JE VODA PRIRODNO OKRUŽENJE ČOVEKA? MOŽDA I NIJE, ALI KROZ CELU ISTORIJU POKUŠAVAMO DA JOJ SE PRIBLIŽIMO I UČINIMO JE DELOM NAŠEG ŽIVOTA.
Potreba čoveka da ogradi vodu za svoje lične potrebe traje oduvek, a bazeni prestavljalju jednu od najstarijih ljudskih tvorevina. Imamo primere još iz III veka p.n.e, gde se na teritoriji današnjeg Pakistana nalaze ostaci “velikog kupatila”. Grci i Rimljani su ih redovno zidali za potrebe sportskih treninga u svojim palestrama. Tada se pojavljuju i prvi privatni bazeni u kućama bogatih građana. Bazen je objekat sa veštački zatvorenom vodenom masom, namenjen za sport i rekreaciju. Prema nameni, dele se na javne i privatne, prema položaju na otvorene, zatvorene, ukopane i nadzemne. Po načinu korišćenja izdvajaju se takmičarski, rekreativni, dečiji, wellness, spa i tematski bazeni. Danas se, zahvaljujući razvoju novih materijala i tehnologija građenja, bazeni mogu naći u bilo kojem obliku.
Klasični bazeni su uglavnom pravilnog pravougaonog, ovalnog ili popularnog “bubreg” oblika. Plivački rekreativni bazeni mogu biti i manje kade, dimenzija 2.5x5m, koje su opremljene turbojet sistemima za stvaranje kontra struje, omogućavajući tako plivanje u mestu. Beskonačni bazeni su objekti koji svojim položajem i oblikom stvaraju iluziju stapanja vodene mase sa horizontom. Lenje reke, zmijolike bazenske kade kroz koje se korisnici kreću u krug i koje se, po svom imenu, prave za opuštanje i plutanje u barovima na moru i aqua parkovima. Prirodni bazeni, posebne bazenske strukture gde je kada bazena okružena plitkim gazom u kojem su zasađene vodene biljke. Oni stvaraju zatvoren ekosistem i na jedan prirodan način održavaju vodu. Bazeni plaže se prave tako da kupač pristupa vodenoj masi iz nulte kote direktno sa obale.
ZAHVALJUJUĆI RAZVOJU NOVIH MATERIJALA I TEHNOLOGIJA GRAĐENJA DANAS SE BAZENI MOGU NAĆI U BILO KOJEM OBLIKU.
Nekada su bazeni predstavljali veoma skupu investiciju i kao takvi su bili građeni uglavnom za javne namene, kao javna kupališta koja su podizala ukupan bonitet određene sredine i kvalitet života njenih stanovnika. Zbog promena u načinu života, socijalnom aspektu koji je donelo novo društveno uređenje, ali i promenom tehnologija izrade bazena i novim vodonepropustnim materijalima, bazeni su danas dostupni širem sloju stanovništva i sve više imamo primera privatnih bazena u našem okruženju.
MESTO ZA BAZEN
Unutrašnji bazeni se prave u bilo kojem delu objekta prema internoj organizaciji prostora. Preporučljivo je da zahvate južnu stranu, sa koje mogu da skupljaju što veću količinu sunčeve energije tokom dana i na taj način pomalo funkcionišu kao “trombov zid”.//ek STEVAN VRANEŠEVIĆ – Više u EKO KUĆI No04
