Priroda u kadru
PORODIČNA KUĆA NA LONG AJLENDU (NJUJORK, SAD), PROISTEKLA IZ RUKU NJUJORŠKOG ARHITEKTE POLA MASIJA, PLENI SMISLOM ZA DOBAR ŽIVOT I POZIVA SE NA SINTEZU TEKOVINA TRADICIONALNOG LOKALNOG GRADITELJSTVA KVEKERSKE ZAJEDNICE I JAPANSKE ARHITEKTURE VRTOVA.
Lokacija za ovaj porodični objekat odabrana je tako da se pomiri želja porodice za mirnim i zdravim životom van grada, ali i da se ona ne liši socijalnog, profesionalnog i kulturnog aspekta downtown-a. U kontekstu toga da investitori imaju troje dece, parcela je morala da bude blizu škole, pa su školu odabrali još pre početka perioda obrazovanja.
Istorijski kontekst lokacije (selo iz 18. veka sa potomcima Kvekerskog stanovništva) uzet je bespogovorno u obzir. Tako, fasada i krov obloženi su tradicionalnom kedrovom šindrom, koja ima živopisnu sivkastu patinu. Partije kuće ispod nivoa tla obložene su kamenom bluestone, koji je sečen u istim proporcijama kao šindra i sličnog je kolorita. No, teksture i količina sjaja ova dva materijala su potpuno različiti, pa je to stvorilo zanimljiv, duhovit i, istovremeno, dominantan likovni izraz eksterijera. Uopšte, suptilnost kao dizajnerski metod vidljiva je u svakom potezu – počev od koncepcije prostornog plana, preko odabira materijala, do kameleonskog uklapanja u krajolik. U srcu kompleksa smešten je najveći volumen – objekat namenjen za obedovanje, zabavu i porodično opuštanje.
Spavaće sobe su smeštene u drugoj strukturi, uključujući roditeljski apartman sa privatnim atrijumom, i dečije sobe na nivou iznad. Treći objekat uključuje apartman za goste i kancelarije, dok četvrti sadrži tehničke prostorije – garažu i podrum sa teretanom i igraonicom. U centru svake formacije nalazi se unutrašnje dvorište, koje obezbeđuje vezu sa prirodom, rastinjem, dnevnim svetlom i vazduhom i u najzabačenijim delovima prostora. Većina staklenih zidova koji ograđuju unutrašnja dvorišta su mobilni, tako da se njihovim otvaranjem ostvaruje direktna veza sa spoljašnjošću.
Materijali upotrebljeni na kući su jednostavni i brojčano ograničeni, ali plene zanatskom obradom i svojevrsnom retoričnošću. Bilo da su prirodnog, bilo industrijskog porekla, naglašen je njihov višeznačni karakter. Tako, hrastove daske korišćene su za oblaganje podova ali i tavanica, naglašavajući pravolinijsku geometriju svakog volumena. Dekorativne metalne trake, pričvršćene preko dasaka na tavanici nalik buradima za vino, potpuno menjaju osnovni ton hrastovine, te ona postaje nešto sasvim drugo.
ULOGA DVORIŠTA SE U OVOM PROJEKTU POSTAVLJA KAO KORIŠĆENJE ‘UREĐAJA’ KOJI UVODI SVETLOST I PRIRODU
U UNUTRAŠNJOST, REZULTIRAJUĆI TOPLIM I HUMANIM UNUTRAŠNJIM IZGLEDOM. OVAJ KONTEMPLATIVNI DOM OSMIŠLJEN JE PREVASHODNO ZA BEKSTVO IZ GRADA I ASFALTA, KAO POMOĆ RODITELJIMA DA SAVLADAJU PRAKTIČNE PROBLEME I STVORE POŽELJNO, ZDRAVO OKRUŽENJE ZA ODGOJ I VASPITANJE DECE.
Iste hrastove daske korišćene su i za pojedine komade mobilijara (pri čemu je naglašen sitan suptilan potez, pa oni postaju prave skulpture), ali i za klupe u dvorištu. Ovo interesantno istraživanje mogućnosti i potraga za više lica materijala, zapravo odražava, kao i sve drugo u poduhvatu, bežanje od standardnog, tipiziranog i serijalnog.// ek MARE JANAKOVA GRUJIĆ -Više u EKO KUĆI No27
Unutar kuće odvija se dobar, kvalitetan život, oslobođen svakog viška, ali ne i luksuza, koji se ogleda u svekolikoj vezi sa prirodom.
Unutar kuće odvija se dobar, kvalitetan život, oslobođen svakog viška, ali ne i luksuza.
