Život u pećini
NEKADA KORIŠĆENA KAO MALA SKLONIŠTA ZA ČUVARE STOKE, UDUBLJENJA U STENI – PEĆINE, NASTALA KAO POSLEDICA VAĐENJA KAMENA, DANAS FORMIRAJU PROSTOR VELIKOG PRIRODNOG I MATERIJALNOG BOGATSTVA KOJI PREUZIMA ULOGU RURALNOG SMEŠTAJA I PRATEĆIH SEOSKIH AKTIVNOSTI.
Imanje Cuevas del Pino nalazi se u podnožju Sijera Morene, na krečnjačkom terenu koji se postepeno spušta i čije su karbonatne stene nastale kao posledica različitih geomorfoloških procesa karakterističnih za tu oblast. Pećine su nastale kao posledica vađenja kamena koji se isporučivao španskom gradu Kordobi.
Nekada korišćena kao mala skloništa za čuvare stoke, ova udubljenja u steni danas formiraju prostor ruralnog smeštaja i pratećih seoskih aktivnosti. Postojeći zidovi zajedno sa stenom ograđuju i definišu površinu od velikog prostornog i materijalnog bogatstva, te je iz tog razloga prilikom projektovanja fokus postavljen na tečan i kontinualan dijalog između postojećeg stanja i nove arhitekture, uz ukazivanje velikog poštovanja prema zatečenoj prirodi.
U okviru ovog dijaloga, stvoren je novi prostorni doživljaj koji vrednuje tektonsku prirodu lokacije kroz primenu novih arhitektonskih elemenata: čisti i jednostavni volumeni, svetle i prostrane površine, upotreba kamenog materijala za podove, stakleni otvori na jugu koji omogućavaju maksimalan prodor prirodne svetlosti i zanatski drveni nameštaj koji daje toplinu ovoj kući u pećini.
Fasada kuće spojena je sa nizom vernakularnih struktura ukorenjenih u tradicionalni život na farmi, koje se mogu naći na preko 3.000 m2 okućnice, u okviru 23 hektara imanja na kome se lokalno stanovništvo bavi ekološkom poljoprivredom, uzgajanjem repe, belog luka i voća različitih autohtonih sorti. Staza ispred kuće vodi do terase koja nas uvlači u pećinu i boravak u unutrašnjosti zemlje.
Jednokrako stepenište vodi do nivoa sa koga se može sagledati celokupan ambijent i uživati u prirodnim bogatstvima. Poput predgovora samoj pećini, ovaj uvodni prostor dobija poseban značaj u ulozi spone između eksterijera i enterijera, ukazujući na kontrast između snage kamena i lakoće jednostavne i diskretne arhitekture koja se prilagođava postojećoj ošupljenoj strukturi, koja pruža unutrašnji zaklon i utočište.
Elementi enterijera urezani u postojeću strukturu
Posebnost ove stambene pećine može se uočiti u spavaćoj sobi, gde široki otvor u fasadi upija istočno jutarnje svetlo, dok istovremeno obezbeđuje prirodnu ventilaciju i time omogućava kruženje vazduha kroz sve prostorije. U znak poštovanja prema prirodi i sa jakom svešću o visokim vrednostima zatečenog konteksta, u velikoj meri je izbegnut direktan kontakt između postojećih materijala i novododatih elemenata.// ekALEKSANDRA ĐURIĆ- Više u EKO KUĆI No 24
Vešto dizajniran nameštaj prilagođen je modernom životu u pećini.
