ŠARM AUTENTIČNOG PEJZAŽA BIO JE GLAVNI POVOD DA U ITALIJANSKOJ PROVINCIJI GRACANO BADOLJO ZAŽIVI JEDINSTVENI MALENI EKO-HOTEL. VEĆ SAMO IME LILELO, SKOVANO OD POČETNIH SLOGOVA NJEGOVOG OPISNOG NAZIVA LITTLE LEISURE LODGE (MALA KOLIBA ZA UŽIVANJE U DOKOLICI), UKAZUJE NA NOVI KONCEPT GRADNJE I UPOTREBE PROSTORA.
Promena svesti u smeru ekologije desila se u našem veku u svakoj temi arhitekture. Verovatno najvidljiviji pomak pretrpelo je hotelijerstvo, koje se od težnje za što većim luksuzom i komforom najednom preorijentisalo na koncept ‘potrebnog i dovoljnog’. Ekologija uma i kultura ekološkog stanovanja predstavljaju fenomene svojstvene savremenom čoveku i njegovoj potrebi da se u prostoru u kome boravi približi sebi i prirodi, insistirajući pri tome na jednostavnosti i naturalnosti, a potiskujući sve što je derivat urbane civilizacije.
Monferato je živopisna šumovita regija u Italiji, u kojoj se smenjuju vinogradi i kasteli. Zahvaljujući vinogradarstvu i svetski poznatim vinarijama, u ovoj oblasti vreme kao da je stalo. Šarm autentičnog pejzaža bio je glavni povod da u provinciji Gracano Badoljo zaživi svojevrsni mali eko-hotel. Već samo ime LiLeLo, skovano od početnih slogova njegovog opisnog naziva Little Leisure Lodge (mala koliba za uživanje u dokolici), ukazuje na novi koncept gradnje i upotrebe prostora.
Kompleks hotela zauzima svega 156 m2. Sastoji se od četiri nezavisne kabine, čija je materijalizacija izvedena u drvetu i staklu. Prema rečima autora Marka Lavita, matrica za dizajn bio je tradicionalni stog sena.
Tri kabine predstavljaju tri smeštajne jedinice, a četvrta jedinica je koncipirana kao stecište društvenog života za goste ovih apartmana. U svakoj apartmanskoj kolibi vlada jedinstvo prostora koji je organizovan na osi terasa-sto za obedovanje-spavaći deo-kupatilo. Četvrta kabina, osim što ima ulogu recepcije, sadrži monumentalni spoljašnji prostor, kuhinju i veliki sto za kojim se mogu okupiti posetioci.
Strma konstitucija terena omogućila je zanimljiv dizajn, ali i funkcionalan plasman. Kabine su izdignute od tla, a do prostora za boravak dospeva se stepeništem koje podseća na ugrađene merdevine. Ta distanciranost od podloge stvara dojam da se radi o kućicama na drvetu, što daje snažan utisak izolovanosti od ljudi i pripadnosti prirodi. Ispod poda kućica formiran je ugodan natkriveni prostor za boravak na otvorenom.
Fasade objekata čine kosi trostrani krovovi koje sa četvrte strane zatvaraju ravni stakleni zabati. Volumen objekta je četvorostrana prizma čija svaka strana ima drugačiju obradu. Staklo je opna svake od kabina, a uz njega je ugrađena drvena membrana, manje ili više perforirana.
Ovi drveni brisoleji propuštaju dovoljno sunčeve svetlosti da prostori u kabinama uvek budu okupani njom, a istovremeno kreiraju atmosferu doma i utočišta.
Iako se po samom dizajnu kompleksa hotela to ne bi reklo, u gradnji su korišćeni prefabrikati, što autor ističe kao veliku prednost. Isto tako, gledajući spolja čini se da je svaka kabina toliko personalizovana da su joj i dimenzije osnove različite, a zapravo su sve veličine 6m x 9m, sa visinom plafona od 5,5m.
Četiri održive i energetski efikasne hotelske jedinice izvedene su prirodnim i ekološki prihvatljivim materijalima. Građa je dobijena od drveta ariša i tretirana je samo prirodnim uljem. Od ariša je urađen i gotovo sav pokretni i fiksni mobilijar, kao i završne obrade podova i zidova.
Okosnica dizajna u celini, koji bi se mogao definisati kao prisna sinteza unutrašnjeg prostora sa okolinom, u prostornom vokabularu iskazana je preko vizura sveprisutnih u enterijeru. Prozori, odnosno otvori svakog apartmana, igraju najvažniju ulogu i sa funkcionalne i sa estetske strane, budući da distribuiraju i pejzaž i svetlost. Upotrebljeni su posebni prozori tankih okvira koji se diskretno, gotovo neutralno, uklapaju u drvenastu strukturu enterijera.
LiLeLo hotel, sa svoja četiri lica koja gledaju ka vinskoj dolini Monferato, predstavlja deo sve prisutnijeg svetskog trenda gradnje eko-hotela. Lociran u srcu prirode i izgrađen na formuli personalizovanog, nestandardizovanog prostora, on je odgovor na imperativ čovekovog reharmonizovanja sa Naturom.//
ek MARE JANAKOVA GRUJIĆ
