FORMA LETNJIKOVCA PODSEĆA NA LEVAK, ŠTO BI SE SIMBOLIČKI MOGLO TUMAČITI KAO ALEGORIJA „ULAZA“ ODNOSNO „PRETAKANJA“ JEDNOG OBLIKA PROSTORA U DRUGI, PRI ČEMU JE SAM LEVAK ZAPRAVO JEDAN NOVI, TREĆI – MEĐUPROSTOR. PROJEKAT U SVOJOJ SUŠTINI ODRAŽAVA IDEALNU RAVNOTEŽU IZMEĐU PRIRODNOG I STVORENOG, ODNOSNO ZATEČENOG I GRAĐENOG AMBIJENTA. IGRA DUALITETA PRISUTNA JE KAO NEPRESUŠNA INSPIRACIJA PODUHVATA.

Projekat se zasniva na tri odvojene funkcionalne jedinice. Svaka od njih namenjena je osnovnim čovekovim aktivnostima i definisana vrlo jasnom i jednostavnom arhitektonskom “kutijom”Č prva sadrži otvoreni barsa malom kuhinjom, a sa spoljašnje strane priključeni su toalet i svlačionica; druga je predviđena za dečju igru, ali se takođe može koristiti i kao soba za čitanje kada temperatura tokom noći padne; treća, čija je površina najveća, predstavlja prostor za dnevni boravak – ograđeni, miran i udoban prostor za razgovor, druženje, gledanje televizije i sl. Međutim, želja da se ova tri prostora međusobno povežu izrodila je glavnu osobenost projekta – tokom daljeg razvoja procesa projektovanja, inače zasnovanog na vrlo jednostavnom i logičnom geomterijskom rešenju, prostor je postao sliven, u najprisnijoj vezi sa prirodom, ali i zaštićen od njenih čudi.

Sam projekat odražava ideju prožimanja enterijera i eksterijera, pa čak i više od toga – on ima za cilj stvaranje svojevrsnog središnjeg prostora, „oživotvorenog praga“, koji zapravo postaje glavni prostor objekta. Granica između „spolja“ i „unutra“ nestaje, i na taj način se stvara nov i jedinstven arhitektonski entitet.

Forma objekta u celini podseća na levak, što bi se simbolički moglo tumačiti kao alegorija “ulaza” odnosno “pretakanja” jednog oblika prostora u drugi, pri čemu je sam levak zapravo jedan novi, treći – međuprostor. // ek MARE JANAKOVA GRUJIĆ- Više u EKO KUĆI No08